ارزیابی سیاست های دولتی تامین مسکن در مورد گروه های کم درآمد شهری (مطالعه موردی: شهر سامان)

امروزه یکی از اساسی ترین نیازهای بشری، مسکن مناسب است. رسالت دولت به منظور اجرای صحیح اصول قانون اساسی، تامین مسکن ارزان قیمت در قالب شرکتهای تعاونی مسکن مهر برای اقشار ضعیف و دهک های پایین جامعه است. برای تحقق این هدف والا، تمام ارگان های زیرمجموعه هیئت دولت بسیج شده اند. وزارت تعاون در کنار سایر نهادها، وظیفه اجرای برخی از موارد محوله در این برنامه را برعهده دارد. بر همین مبنا ابتدا باید سیاست های پیشین ارزیابی شده و بر مبنای آن به برنامه ریزی های و سیاست های جدید اقدام نمود که در این پژوهش به ارزیابی سیاست های دولتی تامین مسکن در مورد گروه های کم درآمد شهری به روش توصیفی-همبستگی پرداخته شده است. منطقه مورد مطالعه شهر سامان است. سامان یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری و در فاصله 22 کیلومتری شمال شرقی شهرکرد قرار دارد. سامان به دلیل قرار گرفتن در حاشیه زاینده رود از زمینه مناسبی برای کشاورزی، باغداری و جذب گردشگر برخوردار است. جهت جمع آوری اطلاعات و تحلیل و ارزیابی نتایج از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد به طور کلی سیاست های دولتی تامین مسکن در مورد گروه های کم درآمد شهری مناسب نبوده و افراد از سیاست های دولت در مورد تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری رضایت ندارند. همچنین افراد از سیاست های شهرداری به عنوان نماینده دولت در مورد تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری و از نحوه اجرای سیاست های دولت در مورد تامین مسکن این گروه و نیز از نحوه نظارت بر اجرای سیاست های دولت در مورد تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری رضایت دارند، اما به نظر می رسد امنیت اجتماعی در مسکن های مهر مناسب نمی باشد.