مروری بر تزریق آب هوشمند و آب با شوری کم در سنگ های کربناته

امروزه یکی از اولویت های مهم صنعت نفت، ازدیاد برداشت نفت است و یکی از روش های متداول افزایش تولید نفت از مخازن، تزریق آب است. اما این روش دارای محدودیت هایی است که آن را با چالش هایی روبه رو کرده است. به منظور افزایش بازدهی تولید در عملیات تزریق آب، از تزریق آب هوشمند و آب با شوری پایین استفاده می شود. آب هوشمند با تنظیم و بهینه سازی ترکیب یون ها در آب تزریقی طراحی می شود. بخش بزرگی از سنگ های مخزن را سنگ های کربناته تشکیل می دهند که دارای پیچیدگی فراوانی هستند. مهم ترین چالش در بهره برداری نفت از مخازن کربناته که سبب کاهش میزان بازیافت نهایی نفت خام می شود، پدیده باقی ماندن مقدار زیادی از نفت درون سنگ است. در این مطالعه با بررسی جامع بر عوامل اثرگذار بر عملکرد آب هوشمند مشخص شد که یون های محلول در آب در تغییر ترشوندگی سنگ از وضعیت نفت دوست1 به آب دوست2 از سازوکارهای مختلفی عمل می کنند. برای نمونه افزایش غلظت یون های دو ظرفیتی و کاهش غلظت نمک NaCl موجود در آب، بازیابی نفت از مخازن کربناته را افزایش می دهد. همچنین نتایج آزمایش ها نشان می دهد، که علاوه بر تغییر ترشوندگی سنگ در تماس با آب هوشمند، مکانیسم تشکیل امولسیون آب در نفت نیز سبب افزایش راندمان تولید نفت می شود. هر چه آب تزریقی دارای شوری کمتری باشد، امکان تشکیل میکروامولسیون های آب در نفت افزایش یافته و مقدار راندمان تولید نفت بیشتر خواهد شد. هدف این مطالعه استفاده مناسب تر از روش تزریق آب برای افزایش راندمان تولید نفت از مخازن کربناته است.