اثرات درون آمیزی در بهگزینی صفات رشد، بقا و مقاومت به بیماری های ویروسی در میگوی پاسفید غربی Penaeus (Litopenaeus) Vannamei

در درون‏آمیزی رابطه خویشاوندی بین آمیزش کننده ها اهمیت دارد. کاستی درون آمیزی، کاهش متوسط عملکرد یک فنوتیپ را در مقابل افزایش نرخ درون آمیزی در یک جمعیت نشان می‏دهد. درون آمیزی در صفات رشد، بقاء در دوره پرواری و مقاومت در برابر بیماری های ویروسی میگوی پا سفید غربی Penaeus(Litopenaeus)Vannamei، عملکرد متفاوتی نشان داده است. در دوره پرورشی با افرایش نرخ درون آمیزی، کاستی درون آمیزی در صفت رشد میگو کوچک اما معنی دار و در صفت بازماندگی پس از مرحله پست لارو 60 بی تاثیر مشاهده شده است. اثر درون آمیزی بر صفت مقاومت در برابر بیماری های ویروسی متوسط تا شدید مشاهده شده که تنها در سویه بیماریزای ویروس سندروم تورا- گروه آمریکایی معنی دار بود. در برنامه های اصلاح نژاد میگوی پا سفید غربی، بهگزینی صفت رشد در سطوح پایین تا متوسط نرخ درون آمیزی (2/0F<) ممکن است ولی در صفت مقاومت به بیماری های ویروسی سندروم لکه سفید یا سندروم تورا به حداقل رساندن نرخ درون آمیزی ضرورت دارد