رابطه سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای با عزت نفس و سلامت روان در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم

سلامت روانی و عزت نفس پدیده های روانشناختی هستند که از دیرباز مورد توجه روانشناسان، پزشکان و عالمان دینی بوده و متاثر از مجموعه ای از عوامل اجتماعی و شناختی است. هدف کلی این پژوهش تعیین رابطه بین متغیرهای سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای با عزت نفس و سلامت روان در دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران درسال 1396 بود.
روش در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که با ر وش نمونه گیری چندمرحله ای، با همکاری140 دانش آموز دختر مقطع دبیرستان شهر تهران که در سال تحصیلی 96-95 شاغل به تحصیل بودند، انجام شد، از پرسشنامه های سبک زندگی میلر و اسمیت، مقیاس عزت نفس روزنبرگ، پرسشنامه بسامد خوراک و مقیاس سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) استفاده شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که با روش های آماری تحلیل همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمونz فیشر، تحلیل داده ها انجام شده است.
بین متغیرهای عزت نفس و الگوهای تغذیه ای در سطح 05/0 به لحاظ آماری رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین عزت نفس و سبک زندگی و سلامت روان در سطح 01/0 به لحاظ آماری رابطه معنادار وجود دارد. بین سبک زندگی و سلامت روان به لحاظ آماری رابطه معنادار وجود دارد. متغیرهای سبک زندگی و الگوهای تغذیه ای به لحاظ آماری می توانند، متغیر عزت نفس را پیش بینی کنند. با توجه به اینکه ضریب بتای متغیر سبک زندگی (506/0-) بیشتر است، بنابراین سبک زندگی بیشتر از الگوهای تغذیه ای، عزت نفس را پیش بینی می کند.
تغذیه مناسب و متنوع و انجام رفتارهای بهداشتی سالم از اساسی ترین پایه های سلامت دانش آموزان می باشد. طراحی وبرنامه ریزی صحیح آموزشی ومناسب درجهت شیوه زندگی سالم وبهداشت فردی برای دانش آموزان ضروری به نظر میرسد.