تعیین مزیت نسبی و شناسایی بازارهای هدف فرش دستباف ایران

فرش مهمترین کالای صادرات غیر نفتی کشور است که طی چهار دهه گذشته، بیش از 25 درصد ارزش صادرات غیر نفتی را به خود اختصاص داده و صادرات کشور از این کالا تاثیر چشمگیری پذیرفته است. بر این اساس، هدف این تحقیق بررسی عملکرد صادراتی فرش دستباف ایران و شناسایی بازارهای هدف و موانع حضور در آنهاست. بدین منظور ابتدا مزیت نسبی فرش دستباف ایران با استفاده از شاخص های RCA ، RSCA و طی سال های 2000-2005 میلادی محاسبه شد، در ادامه جهت انتخاب مناسب ترین بازارهای بالقوه صادراتی ابتدا کشورهای وارد کننده فرش شناسایی و سپس با به کارگیری روش تاکسونومی عددی(Taxonomy) این بازارها اولویت بندی شدند. نتایج مطالعه نشان داد که کشور ایران در صادرات فرش دارای مزیت نسبی صادراتی است، اما روند نزولی مزیت نسبی فرش دستباف طی سال های مورد مطالعه حاکی از تضعیف موقعیت رقابتی این کالا در سطح جهان است. به عبارت دیگر نزولی بودن شاخص مزیت نسبی فرش دستباف حرکت کشور به سمت از دست دادن تخصص در صادرات فرش را نشان می دهد. همچنین نتایج اولویت بندی بازارهای هدف نشان داد به ترتیب کشورهای آمریکا، امارات، ژاپن و آلمان عمده ترین بازارهای صادرات فرش دستباف ایران هستند.