اثر نوع دیواره و روش ریزپوشانی بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی ریزکپسول های روغن ماهی

در این مطالعه خصوصیات فیزیکوشیمیایی روغن ماهی ریزپوشانی شده با استفاده از مواد دیواره و روش های ریزپوشانی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. روغن ماهی با 3 ترکیب مختلف دیواره (ژلاتین ماهی+مالتودکسترین، کاپاکاراگینان+مالتودکسترین، ژلاتین ماهی+کاپاکاراگینان+مالتودکسترین) و به 3 روش مختلف کوآسرواسیون، خشک کن پاششی و خشک کن انجمادی برای تولید پودرهایی حاوی 25 درصد روغن ماهی خشک گردید. برای بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی پارامترهای میزان رطوبت، میزان روغن کل، میزان روغن سطحی، میزان کارایی ریزپوشانی، رنگ و مورفولوژی میکروکپسول ها بررسی و اندازه گیری شدند. نتایج بررسی فاکتورهای فیزیکوشیمیایی پودرهای تولیدی نشان می دهد که ژلاتین ماهی+مالتودکسترین بهترین ترکیب دیواره و روش کوآسرواسیون نیز مناسب‏ترین روش برای ریزپوشانی روغن ماهی بوده است. ریزپوشانی با این مواد و این روش قادر می باشد تا پودرهایی با کارایی ریزپوشانی بالاتر و میزان روغن سطحی پایین تر از سایر تیمارها تولید نماید. نتایج نشان می دهد که میکروکپسول های تولیدشده به روش کوآسرواسیون کروی تر و بزرگ تر از سایر تیمارها بودند. مقایسه روش های خشک کردن پاششی، خشک کردن انجمادی و کوآسرواسیون تایید می کند که ترکیب دیواره، درجه حرارت خشک کردن، مورفولوژی میکروکپسول و زمان فرایند در واقع مهم ترین فاکتورهایی هستند که روی پایداری پودر روغن ماهی اثر می گذارند.