رابطه موفقیت خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنی تحصیل دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین موفقیت خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنای تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های شهر بجنورد در سال تحصیلی 1395-1394 انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دبیرستان های شهرستان بجنورد به تعداد 2579 نفر تشکیل دادند که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 335 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، چهار پرسشنامه موفقیت خواهی (انگیزه پیشرفت هرمنس، 1970)، پرسشنامه اشتیاق یادگیری (راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، پینتریچ و دی گروت،1990) ، پرسشنامه اهداف پیشرفت (میدلتون و میگلی، 1998) و پرسشنامه معنی تحصیلی (هندرسون-کینگ و اسمیت،2006) بود. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظرات اساتید و خبرگان تایید شد. ضریب پایایی آن ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه موفقیت خواهی (80/0)، پرسشنامه اشتیاق یادگیری (79/0)، اهداف پیشرفت (79/0) پرسشنامه معنای تحصیلی (79/0) محاسبه گردید. تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از SPSS انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین موفقیت خواهی، اشتیاق یادگیری و اهداف پیشرفت با معنای تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های شهر بجنورد رابطه معناداری وجود دارد. در این میان متغیر موفقیت خواهی دارای بیشترین همبستگی (47/0) و متغیر اهداف پیشرفت نیز کمترین همبستگی (33/0) را با معنای تحصیلی داشتند. همچنین نتایج آزمون تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره نشان داد که متغیر های پیش بین 32/0 تغیرات معنای تحصیلی را تبیین کنند.