بررسی اثربخشی درمان ایمن سازی در برابر استرس بر کیفیت زندگی و استرس ادراک-شده بیماران قلبی- عروقی

با توجه به شیوع روزافزون بیماری های قلبی- عروقی، ضرورت ایجاب می‏کند با شناسایی عوامل زمینه‏ساز یا تشدید کننده بیماری های قلبی، اقدامات پیشگیرانه لازم از طریق ارائه راهکارها و الگوهایی برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش رفتارهای خطرساز این بیماری فراهم شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان ایمن سازی در برابر استرس، بر استرس ادراک شده و کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی شهرستان خرم آباد انجام شد.
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری بود. جامعه آماری، کلیه بیماران قلبی- عروقی شهر خرم آباد بود. یک نمونه 66نفری از بیماران قلبی- عروقی مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی قلب به طور تصادفی در 2 گروه کنترل و گروه آزمایش قرار گرفتند. افراد گروه درمان ایمن سازی در برابر استرس، تحت 10 جلسه گروه‏درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل فقط درمان های روتین را دریافت کردند و آزمون پیگیری 2 ماه بعد از پس آزمون صورت گرفت. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی 26 سوالی استفاده شد. جهت تحلیل اصلی داده ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری استفاده گردید.
مقایسه میانگین نمرات استرس ادراک شده و کیفیت زندگی در دو گروه مورد مطالعه (کنترل و آزمایش)، در سه زمان مورد مطالعه (پیش و پس و پیگیری)، حاکی از آن است که درمان ایمن سازی در برابر استرس موفق عمل کرده، توانسته استرس ادراک شده را کاهش و کیفیت زندگی بیماران قلبی- عروقی را افزایش دهد (001/0(p<.
با درمان ایمن سازی در برابر استرس درمان‏جویان می توانند فنونی را که فراگرفته اند، در موقعیت‏های استرس‏زای زندگی بکار ‏گیرند و در‏یابند که قادر به تصمیم‏گیری و کنترل رویدادهای استرس‏زای زندگی خود بوده، احساس رضایت درونی کرده و این باعث افزایش کیفیت زندگی بیماران می‏گردد. پیشنهاد می‏شود که این شیوه‏ی روان درمانی جهت کنترل استرس بیماران قلبی و ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، درکنار درمان‏های پزشکی به روان شناسان و پرستاران بیمارستان آموزش داده شود.