تاثیر مدیریت استعداد بر رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی: تبیین نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان

رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی به دلیل نقش برجسته آن در کسب مزیت رقابتی، مورد توجه صاحب نظران قرار گرفته و مدیریت استعدادهای سازمانی به طور مستقیم و با نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان از جمله متغیرهای اثرگذار بر رفتار کارآفرینانه هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان در رابطه بین مدیریت استعداد و رفتار کارآفرینانه در بخش دولتی است. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی و همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از کارکنان سازمان های دولتی شهر کرمان است که دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی و پست سازمانی کارشناسی و بالاتر بوده و تعداد 286 نفر با استفاده از فرمول کوکران، به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. به منظور جمع آوری داده از 4 پرسشنامه استفاده شده که روایی و پایایی آن ها به تایید رسید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری) استفاده شده است. یافته های پژوهش ضمن تایید مدل مفهومی، نشان داد که مدیریت استعداد علاوه بر تاثیر مستقیم به صورت غیرمستقیم و از طریق رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان نیز بر رفتار کارآفرینانه تاثیر می گذارد که میزان تاثیر غیرمستقیم از میزان تاثیر مستقیم بیشتر است. هم چنین نقش میانجی رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان در رابطه بین مدیریت استعداد و رفتار کارآفرینانه تایید شد.