منابع اجتماعی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

در جهان امروز، به واسطه ارتباطات وسیع و روزافزون بین کشورها، سیاست خارجی نقش تعیین کننده ای در سرنوشت ملت ها بازی می کند. جمهوری اسلامی ایران هم یکی از این ملت ها است. بررسی زوایای گوناگون سیاست خارجی کشورها، همواره جزو دغدغه اندیشمندان حوزه روابط و سیاست بین الملل به شمار می رود. از جمله عوامل موثر در شکل گیری سیاست خارجی همه کشورها و از جمله جمهوری اسلامی ایران، که کمتر به آن توجه شده است، «منابع اجتماعی» است. در این مقاله، نویسندگان با بهره گیری از نظریه سازه انگاری، با روش توصیفی تحلیلی و گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای و استفاده از منابع اینترنتی و الکترونیکی، دریافته اند که با توجه به منابع و مولفه های اجتماعی موثر در سیاست خارجی در دوره های مختلف پس از انقلاب (دوره بنی صدر، جنگ تحمیلی، سازندگی، اصلاحات، اصولگرایی و اعتدال گرایی)، محورهای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با هم متفاوت بوده است.