فاکتورهای پایداری و ظرفیت های ارتباط دانشگاه و صنعت در نظام آموزش عالی

هدف تحقیق حاضر شناسایی فاکتورهای پایداری و ظرفیت های ارتباط دانشگاه و صنعت در نظام آموزش عالی بوده است. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و جامعه تحقیق شامل اعضا هیات علمی 5 دانشگاه کشور و نمایندگان صنایع در نظر گرفته شد. نمونه تحقیق، اعضا هیات علمی مطابق با جدول مورگان به صورت تصادفی طبقه ای 263نفر و نمایندگان صنایع براساس تصادفی ساده 12 نفر انتخاب شدند. روش تجزیه تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS ، تی، تحلیل مانوا و تحلیل رگرسیون چندمتغیره بوده است. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه فاکتورهای پایداری لی و ظرفیت های ارتباط دانشگاه و صعنت سبیوف بوده است. روایی ابزار مطابق تحلیل تاییدی و پایایی آن براساس آلفای کرانباخ مناسب گزارش شد. نتایج نشان داد، فاکتورهای پایداری دلایل و انگیزش و منافع در بخش دانشگاه مثبت و معنی دار گزارش شد ولی نمایندگان صنایع پایداری منافع را پایین تر از حد مطلوب اعلام کردند. وضع موجود ظرفیت های ارتباط دانشگاه و صنعت مثبت و معنی دار بوده است. همچنین کلیه مولفه های ظرفیت های ارتباط دانشگاه و صعنت بر پایداری اثر مثبت و معنی داری داشته است و کلیه مولفه های ظرفیت ها هر دو مولفه دلایل و انگیزش و منافع را پیش بینی کرده اند.