بررسی سطح هموسیستئین و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه در دیابت نوع 1و2 استرس اکسیداتیو در بدن افزایش می یابد. استرس اکسیداتیو حاصل عدم توازن میان تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و دفاع آنتی اکسیدانی بدن می باشد. هایپرگلیسمی از چندین مسیر باعث افزایش اکسیداسیون گلوکز شده منجر به تولید رادیکال های آزاد بیشتر می شود. سطوح برخی پرواکسیدان ها مثل فریتین و هموسیتئین در دیابت افزایش می یابد. افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن در ایجاد آسیب عروقی در دیابت موثر است.
مواد و روش ها در این مطالعه مقطعی، جامعه مورد مطالعه بیماران دیابتی که در دی ماه سال 1395 به کلینیک دیابت مرکز بهداشت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرستان بیرجند مراجعه کرده بودند انتخاب شدند. از 81 بیمار و 35 فرد سالم به صورت ناشتا نمونه خون گرفته شد و جداسازی سرم انجام شد. هموسیستئین با استفاده از روش آنزیم ایمنو اسی (EIA) و سطح سرمی توتال آنتی اکسیدان با استفاده از روش FRAP صورت گرفت.
یافته ها سطح هموسیستئین در گروه نفروپاتی 10/9±13/8 گروه رتینوپاتی 4/9±11/7 گروه دیابتی ساده 9/5 ±16/6 و گروه کنترل 7/4±13/2 بود مقدار 0/153=P بدست آمد. سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی در گروه نفروپاتی، رتینوپاتی، دیابتی و کنترل به ترتیب 230/2±848/9 ،150/5±860/8، 171/5±812/1، 260±985/6 بود و مقدار 0/007=P بدست آمد .
نتیجه گیری این مطالعه نشان داد بین هموسیستئین و دیابت نوع دو رابطه ای وجود ندارد اما ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در دیابت نوع دو کاهش می یابد.