بررسی تاثیر مدل دینامیکی سرعت القایی روتور اصلی بر پاسخ های دینامیکی بالگرد

در این مقاله پاسخ های دینامیکی مستقیم و غیر مستقیم بالگرد با استفاده از مدل دینامیکی سرعت القایی روتور اصلی بررسی می شود. مدل دینامیکی سرعت القایی، یک مدل متشکل از حاصل ضرب یک چند جمله ای لژاندر کانونی در یک تابع مثلثاتی با تعداد هارمونیک دلخواه و با ضرایب وابسته به زمان است. علت انتخاب این مدل تطابق آن با جواب های کلی معادله دیفرانسیل پاره ای لاپلاس فشار در دستگاه مختصات بیضوی برای جریان تراکم ناپذیر است که پیشتر با استفاده از روش جداسازی متغیرها و اعمال شرط گسستگی فشار درسطح روتور اصلی و فرض جریان استوانه ای در هم تنیده در پایین دست روتور اصلی محاسبه گردید. اما نوآوری این تحقیق در انتخاب این مدل دینامیکی برای محاسبه سرعت القایی و الصاق آن به سایر معادلات دینامیکی شش درجه آزادی بالگرد (بدنه صلب، روتور اصلی با پره های الاستیک، روتور دم، دم افقی و عمودی) بدون نیاز به گسسته سازی روابط در حوزه زمان است. با استفاده از این مدل امکان محاسبه نیروها و گشتاورهای آیرودینامیک پره های روتور اصلی بدون نیاز به روابط پپچیده آیرودینامیک غیردائم میسر می شود. علاوه بر این، جلوگیری از تکیدگی جواب ها در فواصل مکانی مشخص از روتور اصلی از دیگر نقاط قوت این مدل دینامیکی است. نتایج حاصل از شبیه سازی دینامیکی بالگرد با استفاده از مدل دینامیکی مذکور با فرض چند جمله ای درجه شش و تابع مثلثاتی با چهار هارمونیک که منجر به 28 معادله دیفرانسیل مرتبه اول شد در مقایسه با نتایج تست پرواز موجود متضمن بهبود کیفی و کمی در پیش بینی پاسخ های دینامیکی مستقیم و غیر مستقیم بالگرد در پرواز کروز است.