بررسی صرفی- معناشناختی پسوند / u/ در گونه زبانی کرمانی بر پایه رویکرد شناختی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی پسوند «- u» در گویش کرمانی است که علی‏رغم شباهت در کارکرد به پایه‏های دستوری مختلفی متصل شده و به لحاظ معنایی کاملا یکسان عمل نمی‏نماید. این وند با پیوستن به عناصر قاموسی مختلف، مجموعه‏ای متنوع از مفاهیم مختلف را پدید می‏آورد؛ معانی ای از قبیل: تصغیر، صمیمیت، تحقیر، فراوانی، دارندگی، تشبیه و…. صرف شناختی نیز با درنظرگرفتن این نوع حوزه‏ها‏ی معنایی پیچیده در ذهن بر آن است تا با بررسی روابط میان صورت و معنا، گوشه‏ای از این دانش تجربی متبلور در ذهن و شناخت را به ما بشناساند. به همین روی، نگارنده این پژوهش با بهره ‏گیری از سازوکارهای صرف شناختی مطرح شده توسط هماوند (2011) و دستاوردهای آن همچون نظریه ‏مقوله‏بندی، مفهوم‏سازی و حوزه‏سازی به بررسی عملکردهای معنایی ناظر به این پسوند پرداخته و در نهایت شاخص‏های شناختی دخیل در شکل‏گیری ‏آن‏ها‏ را مورد بررسی قرار داده‏ است.