مدل مکان یابی-تخصیص تسهیلات بحران با در نظر گرفتن قابلیت اطمینان تحت شرایط عدم قطعیت و تقاضای پویا (مطالعه موردی: بحران زلزله در شهر تهران)

در بلایای طبیعی، نیاز مبرم مصدومان به کالاهای ضروری اغلب خود منجر به تشدید بحران می شود؛ بنابراین مکان یابی انبارهای توزیع کالا و تاسیس این انبارها در مناطقی که امدادرسانی را تسریع بخشد، از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله، یک مدل مکان یابی-تخصیص تسهیلات بحران با هدف کاهش هزینه ها ارائه شده است؛ به طوری که این مدل تحت شرایط عدم قطعیت با در نظر گرفتن تقاضای پویا تا 72 ساعت پس از آغاز بحران، انبارهای تاسیس شده را به نقاط آسیب طبق سناریوهای مختلف تخصیص می دهد. همچنین احتمال خرابی تسهیلات و مسیرها، به منظور افزایش قابلیت اطمینان، در مدل در نظر گرفته شده و انبارها در دو نوع مطمئن و نامطمئن و همچنین انبارهایی پشتیبان برای احداث فرض شده اند. مدل پیشنهادی بر روی مطالعه موردی زلزله در شهر تهران پیاده سازی شده است. سپس مسئله برای تعداد مختلف تسهیلات اجرا شده و تحلیل حساسیت و اعتبارسنجی صورت گرفته است. همچنین با بهره گیری از روش آرما تقاضای امداد برای سال 1398 پیش بینی و نتایج به دست آمده گزارش شده است. نتایج نشان می دهد مکان یابی انبارهای توزیع امداد و تخصیص مناطق براساس مدل پیشنهادی می تواند باعث بهبود امدادرسانی شده و به مدیران جهت مقابله با بحران کمک نماید.