اثر روش پوشش و فشار و دمای خوراک بر عملکرد جداسازی دی اکسیدکربن/متان غشاهای مرکب Pebax/PES

در این مطالعه غشای مرکب Pebax/PES با پوشش تک لایه Pebax-1657 بر روی لایه متخلخل PES ساخته شد. روش‌های ریخته‌گری و ریزش محلول برای پوشش لایه بالایی استفاده شدند. تاثیر روش پوشش و شرایطی مانند غلظت محلول Pebax و دما بر تراوش‌پذیری CO2 و CH4 غشاهای مرکب ساخته شده بررسی شد. تصاویر SEM برای بررسی ساختار غشاهای ساخته شده استفاده شد. گازهای خالص CO2 و CH4 برای بررسی خواص تراوش‌پذیری غشاهای ساخته شده در فشار و دمای خوراک به ترتیب 1تا barg12 و 25تا °C55 استفاده شدند. نتایج به‌دست آمده نشان داد که زیرلایه PES قبل از پوشش هیچ گزینش‌پذیری CO2/CH4 نداشته است. نتایج همچنین نشان داد که غشاهای ساخته شده با روش ریزش محلول گزینش‌پذیری CO2/CH4 بالاتری نسبت به غشاهای ساخته شده با روش ریخته‌گری داشته که این به دلیل شکل‌گیری لایه انتخابگر بدون نقص در حین پوشش با روش ریزش محلول است. تراوایی دی‌اکسیدکربن و متان با افزایش دمای خوراک از 25 تا °C55 افزایش یافت. نتایج همچنین نشان داد که با افزایش فشار خوراک از 2 تا barg12 تراوایی CO2 از 8/6 تا GPU 1/10 افزایش داشته، ضمن این‌که تراوایی متان تقریبا ثابت مانده و در نتیجه گزینش‌پذیری CO2/CH4 از 27 به 42 افزایش داشته است.