آپی ژنین باعث بهبود عملکرد قلبی و کاهش سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موش صحرایی نر می شود

دوکسوروبیسین در درمان بدخیمی هایی شامل لنفوما، لوکمیا و سرطان پستان استفاده می شود. سمیت قلبی، عارضه جانبی اصلی این دارو است. آپی ژنین یک فلاونوئید دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد توموری است. هدف این مطالعه بررسی اثرات آپی ژنین بر سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین است.
60 سر موش صحرایی نر ویستار در 6 گروه تقسیم شدند. سمیت قلبی با تزریق 6 نوبت دوکسوروبیسین (mg/kg، ip2) در 12 روز ایجاد گردید. گروه های تحت درمان همزمان با القای مدل سمیت قلبی، آپی ژنین را با دوزهای mg/kg 25، 50 و 75 به صورت خوراکی به مدت 12 روز دریافت کردند.
EF و FS در گروه آپی ژنین (mg/kg 25) نسبت به گروه سمیت قلبی افزایش معنی دار (05/0>P) و LVEDs، LDH و CK-MB در گروه آپی ژنین (mg/kg 25) نسبت به گروه سمیت قلبی کاهش معنی دار نشان داد (05/0>P).
آپی ژنین مانع افزایش LDH و CK-MB، جلوگیری از کاهش میزان EF و FS و بهبود تغییرات بافتی قلب شده و باعث کاهش آسیب ناشی از سمیت قلبی توسط دوکسوروبیسین می گردد.