بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ دو ژنVIM-I و IMP-Iمتالوبتالاکتاماز و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه های بالینی بیمارستان شهید بهشتی شهرستان قم

سودوموناس آئروژینوزا یک باسیل گرم منفی، اکسیداز مثبت، کاتالاز مثبت، غیرتخمیری، متحرک، هوازی اجباری و فاقد توانایی تخمیر کربوهیدرات است. این باکتری یک پاتوژن فرصت طلب در بیماران دچار اختلال سیستم دفاعی و یکی از مرسوم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی به شمار می آید. از آنجا که در برابر طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها ازجمله پنی سیلین ها، سفالوسپورین های وسیع الطیف و کارباپنم ها (به استثنای مونوباکتام) مقاوم اند، یکی از مشکلات عمده بالینی به شمار می روند. VIM و IMP ازجمله ژن های پلاسمیدی متالوبتالاکتاماز هستند. هدف از این مطالعه بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ ژن های متالوبتالاکتاماز VIM-I و IMP-I در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به آنتی بیوتیک ایمی پنم از خانواده کارباپنم می باشد.
در این مطالعه، به واسطه کشت در محیط های عمومی و افتراقی و انجام تست های استاندارد بیوشیمیایی جداسازی صورت گرفت و برای تایید قطعی و بررسی ژنهای متالوبتالاکتاماز از PCR بهره گرفته شد. برای بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه ها و بررسی فنوتیپی ژنهای متالوبتالاکتاماز از دیسک دیفیوژن استفاده شد.
گروه مورد مطالعه، ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا گردآوری شده از بیمارستان شهید بهشتی شهرستان قم بود. از 100 سویه سودوموناس آئروژینوزا مورد مطالعه که جنس و گونه آن ها بیشتر به واسطه تست های بیوشیمیایی تایید شده بود، 48 نمونه مولد متالوبتالاکتاماز بود که از این تعداد، 19 نمونه (58/39%) دارای باندهایی با 587 جفت باز مربوط به ژن IMP، 6 نمونه (5/12%) دارای باندهایی با 261 جفت باز مربوط به ژن VIM و 3 نمونه (25/6%) حاوی هر دو ژن بودند. همچنین 36 نمونه (74%) نسبت به جنتامایسین، 30 نمونه (62%) نسبت به سیپروفلوکساسین ، 29 نمونه (61%) نسبت به سفتازیدیم، 27 نمونه (58%) نسبت به سفتی زوکسیم و 19 نمونه (39%) نسبت به ایمی پنم مقاوم بودند.
در این مطالعه 48 نمونه (48%) از سویه های سودوموناس آئروژینوزا مولد MBL بودند. از این 48 جدایه، 6 نمونه (5/12%) دارای ژن VIM، 19 نمونه (58/39%) دارای ژن IMP و 3 نمونه (25/6%) دارای هر دو ژن بودند. در مقایسه ژن IMP به تنهایی از آزمون فیشر رابطه معناداری یافت شد (05/0P≤). در حالی که در فنوتیپ و ژن VIM به تنهایی از آزمون فیشر، رابطه معناداری وجود نداشت. درنتیجه نوع عفونت و منطقه و نوع آنتی بیوتیک های استفاده شده در بخش، می تواند در بیان ژن های متالوبتالاکتاماز تاثیرگذار باشد.