مقایسه دیدگاه ماماهای شاغل در بیمارستان های آموزشی و مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران، درخصوص عوامل مدیریتی مرتبط با خطاهای مامایی

خطاهای مامایی با مشکلات متعددی برای مادر و جنین همراه است که می تواند منجر به عواقب مرگباری شود. ازطرفی، تا علل به وجودآورنده این خطا ها شناسایی نگردد، نمی توان تصمیم مناسبی در راستای کاهش یا حذف آن گرفت؛ بنابراین شناسایی عوامل مرتبط با این خطاها، ارزش ویژه ای دارد. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل مدیریتی به وجودآورنده خطاهای مامایی و نقش هر عامل در بروز این خطاها، از دیدگاه ماماهای شاغل در شهر تهران صورت گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 252 مامای شاغل در شهر تهران (سال 1393) انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوای آن با محاسبه شاخص های CVR و CVI تعیین گردید. پایایی ابزار با روش آزمون - بازآزمون و محاسبه آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت.
در این مطالعه، 176نفر (8/69%) از ماماها و یا همکاران آن ها دارای سابقه رخداد خطاهای مامایی بودند. 209 نفر (9/82%) معتقد بودند فرد خاطی، خطای خود را گزارش می دهد و 176 نفر (8/69%) عنوان کردند فرم گزارش خطا تکمیل می شود. همچنین تاثیر کلی عامل مدیریتی در بروز خطاهای مامایی، تفاوت معنی داری از دیدگاه ماماهای شرکت کننده در پژوهش نشان نداد.
با توجه به نتایج مطالعه حاضر، عوامل مدیریتی به عنوان علل مهم بروز خطاهای مامایی، نیازمند توجه بیشتر در جهت کاهش این نوع خطاها می باشد.