بررسی تمرینات ترکیبی کوتاه مدت بر بیان ژن های سرکوبگر تومور P53 و P21 در مردان مبتلا به سرطان پروستات

سرطان پروستات یکی از مهم ترین علل مرگ و میر ناشی از سرطان در مردان است. وجود پروتئین های سرکوبگر تومور یکی از مکانیسم های تنظیمی در کنترل پیشرفت این بیماری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تمرینات ترکیبی کوتاه مدت بر بیان ژن های سرکوبگر تومور P53 و P21 در مردان مبتلا به سرطان پروستات از نوع آدنوکارسینوما می باشد.
در این مطالعه نیمه تجربی، با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان فوق تخصصی بقیه الله الاعظم (عج) تهران و بررسی مدارک پزشکی مردان مبتلا به سرطان پروستات در شش ماه اول سال 1395 تعداد بیست مرد مبتلا به سرطان پروستات از نوع آدنوکارسینوما در مرحله T1 و T2 با میانگین سنی 71/7 ±60/62 و شاخص توده بدنی 40/3 ± 10/26 به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل (10=n) و تجربی (10=n) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات ترکیبی را به مدت هشت هفته و هر هفته به مدت سه روز شامل تمرین مقاومتی با 60 الی 75 درصد یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی با 60 الی 75 درصد حداکثر ضربان قلب انجام دادند. بیان ژن های P53 و P21 با روش Real-Time PCR اندازه گیری و به روش آماری t زوجی و مستقل مورد سنجش قرار گرفت.
بررسی نتایج حاصل نشان داد که تمرینات ترکیبی کوتاه مدت موجب افزایش معنی داری در بیان ژن P53 (000/0=P) و P21 (00/0=P) در گروه تجربی و نیز در مقایسه با گروه کنترل (00/0=P) گردید. بیان ژن P21 و P53 در گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (05/0≤P).
افزایش معنی دار در توان هوازی و قدرت عضلانی متعاقب تمرینات ترکیبی کوتاه مدت و پیامد آن افزایش معنی دار در پروتئین های سرکوبگر تومور احتمالا می تواند کاهش پیشرفت تومورهای سرطانی پروستات از نوع آدنوکارسینوما را موجب گردد.