ارتباط بین بیماری های مزمن و ناتوانی در فعالیت های روزانه و فعالیت های ابزاری زندگی در سالمندان

ابتلا به بیماری های مزمن از علل مهم ناتوانی در انجام فعالیت های روزانه زندگی می باشد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین بیماری های مزمن و ناتوانی در فعالیت های روزانه و فعالیت های ابزاری زندگی در سالمندان می باشد.
این مطالعه مقطعی بر روی سالمندان شهر امیرکلا انجام شد. مشخصات دموگرافیک (سن، جنس، سطح تحصلات و شغل)، فعالیت های روزانه زندگی و فعالیت های ابزاری زندگی با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. توانایی انجام فعالیت روزانه و ابزاری زندگی بصورت مستقل، به کمک دیگران و کاملا وابسته دسته بندی شد و در نهایت افراد کاملا وابسته و به کمک دیگران در گروه افراد ناتوان قرار گرفتند. وجود بیماری های مزمن در فرد سالمند با مشاهده پرونده یا مدارک پزشکی، مشخص و مورد بررسی قرار گرفت.
از 1500 نفر سالمند واجد شرایط ورود به مطالعه، 832 نفر (55/5%) مرد و 668 نفر(44/5%) زن بودند. در این بررسی38 نفر(2/5 %) دچار ناتوانی در انجام فعالیت های روزانه زندگی و 723 نفر (48/2 %) در انجام فعالیت های ابزاری زندگی ناتوان بوده اند. تعداد بیماری همراه (0/003p<، 1/46-1/08CI-95%=، 1/126OR=)، اختلال شناختی (0/009p<، 6/508-1/308CI-95%=، 2/917OR=) و سن بالا با فعالیت روزانه زندگی ارتباط معنی داری داشته اند. بین فعالیت ابزاری زندگی و جنس (0/000p<، 2/69-1/53CI-95%=، 0/029OR=)، سن (0/000p=)، سطح تحصیلات (0/000p=)، تعداد بیماری همراه (0/000p=، 1/28-1/13CI-95%=، 1/2OR=) و اختلال شناختی(0/000p=، 2/596-1/487CI-95%=، 1/965OR=) بیشترین ارتباط معنی داری وجود داشته است.
بر اساس نتایج این مطالعه، ابتلا به بیماری های مزمن بخصوص ابتلا به اختلال شناختی از عوامل موثر ناتوانی در انجام فعالیت های روزانه زندگی وفعالیت های ابزاری زندگی می باشد.