بررسی فراوانی اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک تیپیکال و آتیپیکال جدا شده از نمونه های مدفوع مبتلایان به اسهال بستری در بیمارستان کودکان تهران با روش مولکولی PCR

بیماری های اسهالی عفونی یکی از علل عمده مرگ ومیر در جامعه به خصوص در کودکان محسوب می شوند. سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک (EPEC)به عنوان عامل عمده اسهال در کودکان به ویژه در کشورهای درحال توسعه مطرح هستند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک تیپیکال (tEPEC) و آتیپیکال(aEPEC) جداشده از نمونه های بیمارستان کودکان تهران با روش مولکولی PCR می باشد.
در یک مطالعه توصیفی– مقطعی از دی 1395 تا مرداد 1396 تعداد 157 نمونه مدفوع از کودکان مبتلا به اسهال که به بخش میکروبیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران ارسال شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. باکتری های اشریشیاکلی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند و سپس نمونه ها از لحاظ وجود پاتوتایپ EPEC از طریق PCR با استفاده از شناسایی ژن های eae، sxt1 و sxt2 و همچنین وجود سویه های تیپیکال و آتیپیکال با استفاده از شناسایی ژن bfp A مورد بررسی قرار گرفتند. الگوی مقاومت چنددارویی EPEC جدا شده با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، آمپی سیلین، جنتامایسین، سولفامتوکسازول-تری متوپریم، سیپروفلوکساسین، سفپیم، نیتروفورانتوئین و ایمی پنم مورد ارزیابی قرار گرفت.
از 101 نمونه اشریشیاکلی، 7 سویه EPEC جداسازی گردید و همه سویه ها دارای ژن eae و فاقد ژن های stx2، stx، bfp A و اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک آتیپیکال بودند. از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی، 100 درصد جدایه ها مقاوم به آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید و آمپی سیلین بودند.
شیوع بالای EPEC در کودکان یک تهدید در کشور است. در مطالعه حاضر تمامی ایزوله ها از نوع aEPEC بودند.