ارتباط بین ویژگی های خاک و پذیرفتاری مغناطیسی در کاربری های مختلف اراضی منطقه بردسیر استان کرمان

ویژگی های مغناطیسی خاک بازتابی از برهمکنش های پیچیده شیمیایی، زمین شناسی و زیستی موجود در آن می باشد. بنابراین، آگاهی از عوامل موثر بر پذیرفتاری مغناطیسی خاک به درک و تفسیر هرچه بهتر نتایج کمک می کند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر کاربری های مختلف و نوع پوشش گیاهی بر میزان پذیرفتاری مغناطیسی در خاک های سطحی و ارتباط بین مقادیر آنها با ویژگی های خاک بود. چهار نوع کاربری شامل زراعی، مرتع پوشش دار، مرتع تخریب شده و دیم رهاشده در منطقه مطالعاتی انتخاب شد که دارای شرایط اقلیمی، توپوگرافی و مواد مادری مشابه و تا حد امکان نزدیک به یکدیگر بودند. در مجموع 60 نمونه مرکب خاک سطحی (15-0 سانتی متر) برداشت گردید. میانگین میزان lfχ در نمونه های خاک سطحی m3 kg-110-8× 8/695 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی دار در سطح احتمال 5 درصد بین میانگین مقادیر lfχ در کاربری های مختلف بود. مقدار میانگین lfχ اندازه گیری شده به ترتیب در مرتع با پوشش مناسب، مرتع تخریب شده، دیم رهاشده و زراعی کاهش یافت. مقادیر محاسبه شده fdχ در محدوده (73/1-52/0 %) نشان دهنده حضور ذرات چند حوزه ای به ارث رسیده از مواد مادری آذرین به عنوان منشاء اصلی پذیرفتاری مغناطیسی در منطقه مطالعاتی بود. تغییرات اکثر ویژگی های اندازه گیری شده خاک در کاربری های مختلف از لحاظ آماری معنی-دار گردید. همبستگی مثبت و معنی داری بین داده های پذیرفتاری مغناطیسی و درصد شن وجود داشت. در حالی که میان داده های پذیرفتاری مغناطیسی، سیلت و کربنات کلسیم همبستگی منفی و معنی دار مشاهده گردید. نتایج نشان داد که نوع کاربری و پوشش گیاهی با تاثیر بر ویژگی ها و فرآیندهای تشکیل خاک، می تواند تشکیل و تجمع کانی های مغناطیسی خاک را تحت تاثیر قرار دهد.