تاثیر پرایمینگ بذر بر شاخص های جوانه زنی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش خشکی

تکنیک پیش تیمار بذر به عنوان عامل بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار تحت تنش های محیطی معرفی شده است. به منظور بررسی اثرات پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی، رشد و فعالیت برخی از آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاه دارویی ریحان(Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 4-، 8- و 12- بار) و سه پیش تیمار شامل نیترات پتاسیم با غلظتهای 1 و 2%، آب به عنوان هیدروپرایمینگ و تیمار شاهد بود. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی و پرایمینگ بر مولفه های جوانهزنی و آنزیم های آنتی اکسیدان معنی دار بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول گیاهچه و افزایش میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، گلوتتیون پراکسید، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز شده است. نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تنش خشکی و پرایمینگ نشان داد که حداکثر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان توسط پیش تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد در سطح خشکی 12- بار حاصل شد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که پیش تیمار بذرهای ریحان با نیترات پتاسیم یک درصد باعث بهبود مولفه های جوانه زنی ریحان در شرایط تنش خشکی شد و تحمل گیاه ریحان را در مقابل تنش خشکی با افزایش در میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در مرحله جوانه زنی افزایش داد.