اثر جایگزینی بخشی از علوفه یونجه با کاه گندم بر گوارش پذیری و عملکرد بره های نر پرواری

هدف از این آزمایش، بررسی اثر جایگزینی بخشی از علوفه جیره (یونجه) با کاه فرآوری شده بر گوارش پذیری، فعالیت جویدن، تخمیر شکمبه، فرآسنجه های خونی و عملکرد بره های نر پرواری بود. کاه گندم با 7 درصد هیدروکسید سدیم، 5/3 درصد نمک و 3/3 درصد کربنات کلسیم فرآوری و سپس بمدت 2 ماه سیلو شد. تعداد 23 راس بره نر (وزن 28 کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی به جیره های آزمایشی حاوی منابع علوفه ای: 1) شاهد (100 درصد یونجه، بدون کاه)، 2) یک سوم کاه (33 درصد کاه و 67 درصد یونجه) و 3) دوسوم کاه (67 درصد کاه و 33 درصد یونجه) اختصاص یافتند. نتایج کیسه گذاری شکمبه (24 و 48 ساعت) نشان داد که تجزیه پذیری کاه گندم فرآوری شده و یونجه یکسان و بیشتر (01/0=p) از کاه فرآوری نشده بود. مصرف خوراک و مدت زمان جویدن با افزایش سطح کاه در جیره به طور خطی کاهش (01/0=p) یافت، اما بین مدت زمان جویدن به ازای واحد خوراک مصرفی تفاوتی مشاهده نشد. تغذیه جیره های حاوی کاه سبب بهبود خطی گوارش پذیری الیاف (01/0>p)، تمایل به کاهش pH مایع شکمبه (08/0=p، بصورت درجه دو)، افزایش نیتروژن آمونیاکی (04/0=p)، افزایش درصد مولار استات (05/0=p) و افزایش غلظت کل اسیدهای چرب فرار (02/0=p، به صورت درجه دو) شد. همچنین، افزایش سطح کاه در جیره به طور درجه دو منجر به افزایش وزن روزانه (02/0=p) و کارآیی خوراک (08/0=p) شد. اجزای لاشه، نسبت مولار پروپیونات و بوتیرات شکمبه و فراسنجه های خونی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. به طور کلی نتایج نشان داد جایگزینی بخش عمده علوفه یونجه با کاه اثر منفی بر عملکرد ندارد، اما سطح یک سوم کاه در جیره اثر مطلوبی بر گوارش پذیری الیاف، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بره های پرواری داشت.