اثر تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی هموسیستئین، شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی موش صحرایی اورکتومی شده

یائسگی با افزایش عوامل خطرساز قلبی – عروقی ارتباط دارد. این تحقیق اثرات تمرین مقاومتی فزاینده را بر عوامل خطرساز قلبی – عروقی در موش های صحرایی اورکتومی شده موردبررسی قرار داد.
در این مطالعه تجربی 16 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار اورکتومی شده به طور تصادفی در دو گروه 8 تایی کنترل و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. پروتکل تمرین مقاومتی فزاینده به مدت 10 هفته (5 جلسه در هر هفته) اجرا شد. پروتکل تمرین شامل 8 ست بالا رفتن از نردبان با اضافه بار فزاینده به صورت وزنه متصل به دم و هر ست بالا رفتن شامل 8 تا 12 حرکت تکرارشونده بود. در پایان هفته دهم و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین حیوانات بی هوش شدند و خون گیری از قلب حیوانات انجام شد. سپس سطوح سرمی هموسیستئین و نیمرخ لیپیدی اندازه گیری شدند و شاخص مقاومت به انسولین محاسبه گردید. همه متغیرها با آزمون آماری تی مستقل مقایسه شدند (05/0 P<).
سطوح سرمی هموسیستئین (013/0p=) و شاخص مقاومت به انسولین (019/0p=) گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار داشت اما متغیرهای نیمرخ لیپیدی بین گروه ها تفاوتی باهم نداشت (05/0 P˃).
به نظر می رسد ده هفته تمرین مقاومتی فزاینده باعث کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و شاخص مقاومت به انسولین موش های صحرایی اورکتومی شده گردد اما تاثیری بر متغیرهای نیمرخ لپییدی آن ها نداشته باشد.