تاثیر پریمیدون بر محور هیپوفیز- تیروئید و تغییرات بافتی تیروئید در نوزادان موش صحرایی نر متولد شده از مادران

تیروئید یک اندام با عملکرد اختصاصی در متابولیسم داروهاست. پریمیدون دارویی برای درمان برخی بیماری ها از جمله صرع می باشد. مطالعه اخیر به بررسی اثر پریمیدون بر عملکرد هورمون های تیروئیدی شامل T3، T4وTSH وتغییرات بافتی تیروئید نوزاد موش نر پرداخته است.
در این مطالعه تجربی 40سر نوزاد موش صحرایی نر از نژاد ویستار به 5 گروه 8تایی شامل گروه کنترل، گروه شاهد و گروه های تجربی 3و2 ،1 که مقادیر 20،40،60میلی گرم بر کیلو گرم داروی پریمیدین در دوره بارداری دریافت کرده بودند،تقسیم شدند. بعد از پایان دوره 25روزه نوزادی تمام گروه ها وزن کشی و سنجش هورمون های تیروئیدی انجام شد. بافت تیروئید نوزادان با رنگ آمیزی هماتوکسیلین –ائوزین بررسی شد.
وزن نوزادان و وزن تیروئید در گروه های تجربی مختلف نسبت به گروه کنترل تغییر معنی دار نشان نداد. غلظت هورمون های T3وTSHدر گروه های تجربی مختلف نسبت به گروه کنترل تغییر معنی دار نشان نداد. همچنین غلظت هورمون T4 در گروه های تجربی 3و2 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار نشان داد. در نمونه های بافتی با افزایش مقدار دارو نکروز بیشتری مشاهده شد(05/0>p).
احتمالا داروی پریمیدون دارای اثرات مخربی بر غده تیروئید می باشد.