شرایط زندگی و تعداد مطلوب فرزندان در شهر تهران

آگاهی از تعداد مطلوب (ایده آل) فرزندان، کمک به تدوین سیاستهای جمعیتی واقع گرایانه و موثر کمک می کنند. میانگین تعداد مطلوب فرزندان مردان و زنان جوان متاهل ساکن شهر تهران با توجه به شرایط واقعی و ایده آل زندگی در این مقاله بررسی شد.
این پژوهش متکی بر داده های پیمایش 1391 نیات باروری شهر تهران (حجم نمونه = 2267) است که در جمعیت زنان و مردان متاهل زیر 36 سال ساکن مناطق 22 گانه شهر تهران اجرا شد. میانگین تعداد مطلوب فرزندان در شرایط واقعی و ایده آل زندگی برای کل جمعیت و به تفکیک زیر گروهای اقتصادی- اجتماعی جمعیت مورد مطالعه برآورد شد.
بر اساس یافته ها، میانگین تعداد فرزندان مطلوب در شرایط زندگی واقعی و ایده آل زندگی به ترتیب 1/6 و 2/2 فرزند اظهار شده است. با افزایش سطح تحصیلات، سن ازدواج و درآمد و با کاهش دینداری، تعداد مطلوب فرزند کاهش می یابد. همچنین، ساکنین مناطق جنوبی تهران تعداد فرزندان مطلوب بیشتری را اظهار کردند.
یافته های پژوهش نشان داد که تعداد مطلوب فرزندان زوجین جوان متاثر از شرایط زندگی آنها شکل می گیرد. لذا، موفقیت سیاستهای تشویق موالید منوط به ایجاد تغییرات در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی به نحوی است که فرزندآوری زوجین جوان را تسهیل کند.