ایجاد سطح فوق آبگریز بر روی آلیاژ منیزیم AZ31 به کمک غوطه وری شیمیایی و بررسی مقاومت به خوردگی آن

با توجه به کاربردهای وسیع آلیاژهای منیزیم در صنایع گوناگون، خواص ضعیف سطحی آنها مانند مقاومت به اکسیداسیون و خوردگی همواره بعنوان یک چالش مهم در تجاری سازی این آلیاژها مطرح بوده است. ایجاد سطوح فوق آبگریز روشی کارآمد و موثر جهت بهبود مقاومت به خوردگی ضعیف آلیاژهای منیزیم بوده که در سال های اخیر بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، ایجاد ساختار فوق آبگریز (SHPs) به روی آلیاژ AZ31 منیزیم به کمک غوطه وری درون محلول CuCl2 و NiSO4 و سپس غوطه وری در محلول استئاریک اسید (SA) مورد بررسی قرار گرفته است. زاویه تماس آب با سطح به دست آمده ° 5/151 اندازه گیری شده است. طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) حضور پیوند های مربوط به استئاریک اسید را روی سطح ارایه داد. همچنین تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی(FESEM) وجود یک ساختار پولک مانند را که موجب جلوگیری از نفود الکترولیت به زیرلایه منیزیم شده بود را نشان داد. نتایج آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک مشخص نمود مقاومت به خوردگی سطح آبگریز حدود 1000 برابر از آلیاژ منیزیم بیشتر است که به دلیل مورفولوژی زبر و مولکول های جذب شده بود.