رابطه شبکه های اجتماعی مجازی با ارتکاب جرائم خشن

شبکه های اجتماعی مجازی، ظرفیت آسیب های اجتماعی و ارتکاب جرائم به جهت تاثیر بر افکار و افعال در دنیای واقعی را دارند. در میان جرائم، جرائم خشن، از آن دسته جرائمی است که حساسیت خاصی را در جامعه برمی انگیزند. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ابعاد شبکه های اجتماعی مجازی با ارتکاب جرائم خشن نگارش شده است. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش، کارشناسان و صاحب نظران پلیس آگاهی و پلیس فتای تهران بزرگ هستند که براساس جدول کرجسی مورگان، تعداد 201 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات، با پرسش نامه محقق ساخته انجام شد که روایی محتوا و روایی ساختار آن تایید شد. پایایی پرسش نامه نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، 89/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف – اسمیرنف، آزمون رتبه های علامت دار ویلکاکسون (با توجه به نرمال نبودن داده ها) و آزمون فریدمن استفاده شد. براساس یافته های پژوهش، کلیه فرضیه های پژوهش اثبات شدند و به ترتیب به اشتراک گذاری اطلاعات در شبکه های اجتماعی، روابط درون شبکه ای کاربران شبکه های اجتماعی، توان انتشار اطلاعات در شبکه های اجتماعی، همنوایی درون گروهی کاربران شبکه های اجتماعی و تغییر نگرش کاربران شبکه های اجتماعی، در اولویت اثرگذاری در ارتکاب جرائم خشن قرار دارند. نتایج پژوهش نشان داد بین شبکه های اجتماعی مجازی و ارتکاب جرائم خشن رابطه وجود دارد؛ بنابراین شبکه های اجتماعی مجازی می توانند از طریق به اشتراک گذاری اطلاعات، روابط درون شبکه ای کاربران، توان انتشار اطلاعات، همنوایی درون گروهی و تغییر نگرش کاربران بر ارتکاب جرائم خشن اثرگذار باشند.