نقد و تحلیل مجلدات هشتم، نهم و دهم از «تاریخ ادبیات کودکان ایران»

در این مقاله، سه جلد آخر مجموعه ی تاریخ ادبیات کودکان ایران تالیف محمدهادی محمدی و زهره قایینی را در دو حوزه ی کلی ارزیابی کرده ایم: 1. مقدمات و زمینه های نظری، شامل: 1.1. نداشتن پیشینه ی کامل 1.2. مشخص نبودن مبنای نظری و روی کرد نویسندگان در نوشتن تاریخ ادبیات و به طور خاص، تاریخ ادبیات کودکان؛ 2. مسائل ساختاری و محتوایی، شامل: 2.1. نداشتن ساختار منسجم 2.2. مشخص نبودن تعاریف و اصطلاحات و گسست اثر از زمینه ی نظری ادبیات کودکان در ایران و جهان 2.3. ارجاع ندادن به منابع معتبر و طرح مدعاهای اثبات نشده 2.4. گستردگی بیش از حد دامنه ی کار 2.5. مشخص نبودن مبنای دوره بندی ها 2.6. مسائل مربوط به هیئت و ظاهر کتاب 2.7. مشکلات نگارشی و ویرایشی.
در مجموع، علی رغم اشکالات نظری، ساختاری و محتوایی، ارزش اصلی این مجموعه را می توان در گردآوری منابع و اسناد مربوط به تاریخ ادبیات کودکان (به خصوص اسناد نادر) دانست و آن را به منزله ی منبع مهمی در این زمینه معرفی کرد.