تاثیر آموزش فرم و معنا محور با میانجیگری زبان مادری بر عملکرد شفاهی فراگیران زبان انگلیسی

بر اساس مفهوم سازی گزینه-محور از آموزش فرم و معنا -محور ، در محیط های آموزشی غیر انگلیسی زبان، که در آن معلم و زبان آموزان از زبان مادری واحد بهره می برند، یکی از گزینه های در اختیار معلم در این نوع آموزش، استفاده از زبان مادری زبان آموزان است. در این راستا، این تحقیق بر آن شد که تاثیر زبان مادری را در این نوع تدریس در بین 80 زبان آموز در دو سطح متوسط و پیشرفته بررسی کند. بدین منظور، زبان آموزان به چهار گروه 20 نفره تقسیم شدند. برای دو گروه، آموزش فرم و معنا محور با میانجیگری زبان مادری(زبان فارسی) و در دو گروه دیگر به زبان انگلیسی ارایه شد و متعاقبا عملکرد شفاهی زبان آموزان اندازه گیری شد. نتایج آزمون تی نشان داد که در سطح متوسط تدریس با میانجیگری زبان مادری تاثیر بسزایی در دقت و سلاست بیان شفاهی زبان آموزان داشت و از این حیث تفاوت آشکار و معناداری با تدریس به زبان انگلیسی نشان داد. در سطح پیشرفته نیز استفاده از زبان مادری تفاوت معناداری در دقت بیان زبان آموزان ایجاد کرد، اما این تفاوت در زمینه سلاست بیان معنادار نبود. یافته های این تحقیق با عنایت به حوزه روانشناسی زبان و عوامل موثری که بر پردازش داده های زبانی تاثیر می گذارند مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.