اثر پلی آمین ها و هیومیک اسید بر رشد، عملکرد و غلظت عنصرهای معدنی در شاخساره و ریشه توت فرنگی

تنش شوری یکی از مهم ترین عامل های تهدید کننده و کاهنده رشد و بهره وری گیاهان است، که اثرهای بسیار نامطلوبی بر تولید و رشد گیاهان در کشاورزی می گذارد. توت فرنگی یک گونه حساس به شوری می باشد و هدف از انجام این پژوهش استفاده از ترکیب های پلی آمین و هیومیک اسید در کاهش اثرهای منفی تنش شوری بر رشد و عملکرد گیاه توت فرنگی رقم آروماس بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک گلخانه تجاری مجهز به سیستم هیدروپونیک (آب کشت) با محیط کشت کوکوپیت و پرلایت (به نسبت مساوی) در شهر یاسوج انجام شد. فاکتور اول پلی آمین ها در پنج سطح پوتریسین صفر، 500، 1000 و اسپرمیدین 500 و 1000 میلی گرم در لیتر و فاکتور دوم هیومیک اسید در دو سطح صفر و 5 در هزار بود. در مدت آزمایش، کلیه بوته ها با محلول 40 میلی مولار کلریدسدیم آبیاری شدند. نتیجه ها نشان داد که شوری اثر معنی داری بر کاهش ویژگی های رشدی گیاه توت فرنگی داشت. کاربرد هیومیک اسید و پلی آمین ها باعث کاهش اثرهای منفی تنش شوری و بهبود ویژگی های کمی توت فرنگی شد. کاربرد پلی آمین ها و هیومیک اسید باعث افزایش غلظت عنصرهای آهن، کلسیم و پتاسیم در برگ توت فرنگی در شرایط تنش شوری شد. هم چنین کاربرد هیومیک اسید و پلی آمین ها باعث کاهش جذب سدیم در برگ و ریشه توت فرنگی شد. نتیجه این آزمایش نشان داد که شوری باعث کاهش ویژگی های رشدی گیاه توت فرنگی می شود، ولی کاربرد پوتریسین و اسپرمیدین 500 میلی گرم در لیتر و هیومیک اسید 5 در هزار می تواند اثرهای نامطلوب شوری را کاهش دهد و باعث افزایش ویژگی های رویشی و زایشی و مقدار جذب عنصرهای معدنی در گیاه توت فرنگی زیر تنش شوری شود.