تحمل به تنش کم آبیاری نژادگان های بادام روی پایه GN15 بر اساس برخی ویژگی های فیزیولوژیک و دمای برگ

در این پژوهش رابطه های آبی، تبادل های گازی و دمای برگ در پنج رقم/ نژادگان بادام روی پایه GN15 در پاسخ به تنش کم آبیاری ارزیابی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در طرح کامل تصادفی با پنج نژادگان (سهند، فرانیس، K13-40، H و K3-3-1) و سه سطح آبیاری (ظرفیت زراعی، 70 % و 40 % ظرفیت زراعی) با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی سهند انجام شد. نتیجه ها نشان داد محتوای نسبی آب برگ (RWC) از 21 تا 32 % و پتانسیل آب برگ (ΨLeaf) در نژادگان های حساس تا 8/4- مگا پاسکال کاهش یافت. نشت یونی (%EL) از 53 % تا 59 % در نژادگان های حساس (K3-3-1 و 13-40) افزایش یافت. در نژادگان های حساس، فتوسنتز (Pn) و هدایت روزنه ای برگ ها (gs) در پاسخ به تنش کم آبی ملایم و شدید 70 تا 75 % کاهش یافت. کارآیی مصرف آب (WUE) در بادام های متحمل به تنش کم آبیاری، 6 تا 7 برابر افزایش یافت. اختلاف دمای برگ در اول صبح و وسط روز در نژادگان های متحمل به طور معنی داری کاهش یافت. همبستگی منفی معنی داری بین اختلاف دما (TΔ) و سرعت فتوسنتز مشاهده شد. کاهش هدایت روزنه ای و توانایی حفظ RWC در سازوکار تحمل به تنش خشکی در بادام نقش دارند. بر اساس رابطه های همبستگی پیشنهاد می شود که TΔ می تواند یک ویژگی ساده قابل اندازه گیری برای نشان دادن افزایش تنش کم آبی در بادام باشد و درمدیریت آبیاری باغ ها استفاده شود. در این پژوهش رقم فرانیس و نژادگان های ایرانی سهند و H روی پایه GN15 در تحمل به تنش شدید خشکی بهتر عمل کردند.