تاثیر شیب تخت 45 درجه در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور طول مدت تهویه مکانیکی، مدت اقامت در بیمارستان و هزینه های بیمارستان را کاهش می دهد. یکی از مداخلات، بالا بردن شیب تخت تا 45 درجه می باشد. این پژوهش با هدف «تعیین تاثیر شیب تخت 45 درجه در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه» انجام شد.
مطالعه حاضر کار آزمایی بالینی تصادفی شده بود که 80 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1395 با نمونه گیری در دسترس به صورت بلوک بندی تصادفی دو تایی به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص داده شدند. بیماران گروه مداخله و کنترل به مدت سه روز در شیب تخت 45 درجه و شیب معمول بخش به ترتیب قرار گرفتند. در دو گروه شیب تخت در هر شیفت توسط پرستاران با استفاده از گونیومتر اندازه گیری و در فرم شیب تخت ثبت شد. در پایان روز سوم، برای بررسی پنومونی وابسته به ونتیلاتور از مقیاس نمره دهی بالینی عفونت ریوی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های کای دو، T-test و آزمون دقیق فیشر استفاده شد.
اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه از نظر پنومونی وایسته به ونتیلاتور مشاهده شد (002/0P- value=). 50/52% از بیماران گروه کنترل و 20% درصد از بیماران گروه مداخله، پنومونی داشتند.
نتیجه گیری کلی: بر اساس یافته های پژوهش، شیب تخت 45 درجه در پیشگیری از پنومونی وابسته به ونتیلاتور موثر بود. لذا توصیه می شود که بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه که تحت تهویه مکانیکی هستند، متناسب با شرایط در این شیب قرار گرفته شوند.