رابطه فراشناخت و عملکرد تحصیلی با میانجی گری حل مسئله

عملکرد تحصیلی یک عنصر چند بعدی است و به گونه ای ظریف به فراشناخت و حل مسئله مربوط است. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه فراشناخت و عملکرد تحصیلی با میانجی گری حل مسئله است.
روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر خرم دره در سال تحصیلی 96-1395 بود که از بین آنها 300 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های باورهای فراشناخت ولز (1997)، حل مسئله هپنر (1987) و شاخص معدل تحصیلی استفاده شد. تحلیل داده ها با معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 18 و ایموس نسخه 20 انجام شد.
براساس مدل معادلات ساختاری، روابط بین متغیرها، از برازش قابل قبولی برخوردار بود و نتایج نشان داد بین فراشناخت با حل مسئله (0/001 ≥ p)، فراشناخت با عملکرد تحصیلی (0/001 ≥ p)، و حل مسئله با عملکرد تحصیلی (0/003 ≥ p) رابطه وجود دارد.
استفاده از مهارت حل مسئله و فراشناخت موجب رشد معنادار یادگیری در دانش آموزان می شود بنابراین می توان با تقویت باورهای فراشناختی و مهارت حل مسئله، ضمن تقویت عملکرد تحصیلی دانش آموزان، زمینه شناخت دقیق ظرفیت ها، توانایی ها و کاستی ها بدست خودشان فراهم شود.