تبیین تمثیل و کاربردهای آن در قرآن از منظر تفسیر المیزان

تمثل واژه ای قرآنی و دارای بار و معنایی فلسفی است. در قرآن کریم، این کلمه تنها در آیه «فارسلنا إلی ها روحنا فتمثل لها بشرا سویا» (مریم/17) به کار رفته است؛ اما آیات بسیاری، حکایت از وقوع و جاری بودن مساله تمثل در موارد متعدد دارد و این امر، باعث اهمیت بیشترموضوع شده است. از نمونه های تمثل در قرآن، می توان به تمثل فرشتگان، تمثل شیطان، تمثل افعال و صفات، مشاهدات پیامبر در معراج، تمثلات در رویاها و... اشاره کرد.از منظرعلامه طباطبایی(ره)، معنا و حقیقت تمثل در قرآن عبارت از این است که موجودی فرا مادی بدون این که هویت و حقیقت خودش را از دست دهد، در حواس بشر، به صورت مثالی ظهور پیدا کند، مانند این که فرشته ای برای مریم(س) در صورت انسانی متمثل شد. هدف اصلی این پژوهش، تبیین حقیقت تمثل و بیان مصادیق قرآنی آن است و در پی آنیم که نشان دهیم تفسیر شریف المیزان با صبغه فلسفی خود توانسته است علاوه بر تبیین حقیقت تمثل، به شرح و تفسیر برخی از آیات با توجه به مساله تمثل بپردازد.