بررسی انگیزش درونی دانشجویان کارشناسی پرستاری بر اساس درک آن ها از جو انگیزشی

پژوهش حاضر با هدف تعیین انگیزش درونی دانشجویان کارشناسی پرستاری بر اساس درک آن ها از جو انگیزشی انجام شد.
این پژوهش، یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که بر روی 165 نفر از دانشجویان انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. از پرسشنامه های استاندارد انگیزش درونی و جو انگیزشی درک شده (متشکل از جو تسلط درک شده و جو عملکردی درک شده) استفاده گردید. داده ها توسط نرم افزارSPSS و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین انگیزش درونی با جو تسلط درک شده و جو انگیزشی درک شده وجود دارد (01/0 >). همچنین بین جو تسلط درک شده، جو عملکردی درک شده و جو انگیزشی درک شده همبستگی مثبت و معنی داری در سطح 01/0 وجود داشت. بر اساس نتایج رگرسیون مشخص شد که جو تسلط درک شده و جو انگیزشی درک شده، انگیزش درونی را در دانشجویان مورد پژوهش پیشگویی می کند اما جو عملکردی درک شده قادر به پیشگویی متغیر انگیزش درونی نیست.
با توجه به ارتباط معنی دار بین انگیزش درونی با جو تسلط درک شده و جو انگیزشی درک شده و توانایی پیشگویی انگیزش درونی توسط این دو متغیر، به نظر می رسد با اصلاح و ارتقای جو تسلط و جو انگیزشی درک شده در محیط های یادگیری می توان انگیزش درونی دانشجویان جهت یادگیری را افزایش داد.