ارزیابی تنوع ژنتیکی توده های مارچوبه (. Asparagus officinalis L) بومی شمال ایران با استفاده از صفات مورفولوژیکی و نشانگر مولکولی RAPD

در این تحقیق تنوع ژنتیکی 48 توده مارچوبه بومی استان مازندران با استفاده از 24 صفت مورفولوژیکی و 38 توده با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس تجزیه به عامل ها، نه عامل اصلی، 80 درصد تغییرات کل را توجیه کردند و صفات مربوط به اسپیر در تفکیک توده ها موثرتر عمل کردند. براساس تجزیه کلاستر صفات مورفولوژیکی، توده های مارچوبه مورد مطالعه به دو گروه اصلی تقسیم شدند. تعداد 17 آغازگر از 90 آغازگر مورد استفاده توانستند قطعات واضح و قابل ارزیابی تکثیر کنند و میزان چند شکلی 11/98 درصد بود. براساس نتایج تجزیه کلاستر در آزمایش RAPDبا استفاده از روش UPGMA، توده های مورد مطالعه در ضریب تشابه 42/0به هفت گروه تقسیم شدند و توده های مارچوبه بومی مازندران از رقم ماری واشنگتن UC350، Asparagus persicus و مارچوبه بومی طالقان جدا گردیدند. در این تحقیق با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی RAPD، رقم ماری واشنگتن UC350 از توده های بومی مازندران جدا شد.