بررسی آزمایشگاهی تاثیر پوشش دهی کیتوسان در کاهش تجمع نانولوله های کربنی به عنوان حامل داروی ضد سرطان کوئرستین

از نانولوله های کربنی به عنوان حامل بسیاری از داروهای گوناگون استفاده می شود. زیست سازگار نبودن، تجمع و نبود پراکندگی مناسب از جمله عیب های نانولوله های کربنی در کاربردهای دارورسانی می باشد.در این پژوهش تجمع نانولوله های کربنی چند دیواره به عنوان حامل داروی ضد سرطان کوئرستین پس از اصلاح با پلیمر زیست سازگار کیتوسان و بارگیری دارو بررسی شده است. ابتدا داروی کوئرستین روی نانولوله ی اصلاح شده با کیتوسان بارگیری شد و پس از مشخصه سازی توسط آزمون های SEM و FT-IR، تجمع نانولوله های اصلاح شده و بارگیری شده با طیف گسترده مرئی فرابنفش در بازه ی 200 تا 800 نانومتر و دستگاه کدورت سنج بررسی شد. نتیجه ها نشان داد که تجمع نانولوله کربنی اصلاح شده نسبت به نانولوله کربنی بهبود یافته اما در اثر بارگیری دارو این پراکندگی کاهش می یابد. میزان کدورت نانولوله اصلاح شده با کیتوسان NTU 29/17 و برای نانولوله خام NTU 12/11 است. پراکندگی محلول های سوسپانسیون تولید شده از نانولوله اصلاح شده با کیتوسان برای مدت 24 ساعت به نسبت پایدار می باشد.