تاثیر الگوی کم آبیاری تناوبی و محلول پاشی روی بر غنی سازی فیزیولوژیک دانه قابل کنسرو ذرت شیرین

به منظور بررسی عملکرد و محتوای دانه دو هیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر در شرایط کم آبیاری و محلول پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال های 1393و 1394 انجام شد. تیمار الگوی آبیاری در کرت های اصلی شامل آبیاری کامل مزرعه یا کلیه جویچه ها (شاهد)، آبیاری یک درمیان جویچه ها، آبیاری یک درمیان متناوب جویچه ها و در کرت های فرعی تیمار محلول پاشی با عنصر روی شامل عدم محلول پاشی (شاهد)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ (دو در هزار لیتر)، کاربرد سولفات روی زینک فست (دو در هزار لیتر) و دو هیبرید ذرت به صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تاثیر الگوهای آبیاری، محلول پاشی روی ، رقم و برهمکنش آن ها برعملکرد دانه، پروتئین دانه، روغن دانه، رطوبت دانه و پرولین برگ در سطح احتمال 1% معنی دار بود. بالاترین میزان پرولین درروش آبیاری یک درمیان با میزان 21/30 میلی گرم بر گرم مشاهده گردید که تفاوت معنی دار 86/39 % نسبت به روش آبیاری شاهد با میزان 60/21 میلی گرم بر گرم داشت. بالاترین میزان روی در دانه در تیمار کاربرد زینک فست به میزان 50/28میلی گرم بر گرم مشاهده شد در حالی که در تیمار عدم کاربرد روی این میزان به 09/18 میلی گرم بر گرم کاهش یافت یعنی 54/57% افت نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط کم آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول پاشی با زینک فست در تولید ذرت شیرین رقم چلنجر قابل توصیه است.