تاثیر پایه های سیترنج، سیتروملو و نارنج بر برخی صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و جذب عناصر معدنی لایم کوات

لایم کوات یک هیبرید سیتروفورچونلا است که از تلاقی کامکوات و لیمو آب شیرازی یا کی لایم به وجود آمده است. آب میوه آن با داشتن ویتامین ث و اسیدیته بالا، مشابه آب لیموی عمانی است. این ویژگی ها، همراه با مقاومت نسبی به سرما باعث شده است که کشت و کار آن در مناطق شمالی مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا در شرایط آب و هوایی مازندران لیموترش ها با خطر سرمازدگی روبرو هستند. پایه ها بسیاری از صفات پیوندک (رقم) مانند قدرت رشد، مقاومت به تنش ها، عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهند. لذا این آزمایش به منظور بررسی تاثیر پایه های نارنج، سیترنج و سیتروملو بر رشد رویشی، اندازه درخت و جذب عناصر معدنی لایم کوات در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد نهال های لایم کوآت بر روی پایه های نارنج(91 سانتی متر) و سیترنج (90 سانتی متر) با رشد عمودی از ارتفاع بیشتری برخوردار بودند اما بیشترین قطر نهال(07/7 میلی متر) بر روی پایه سیترنج مشاهده شد با وجود این، نهال ها بر روی پایه سیتروملو بیشترین شاخه جانبی(8/5 عدد) را تولید کردند. بیشترین درصد آب نسبی برگ ها روی پایه نارنج(84/62 درصد) و کمترین آن روی پایه سیترنج (60/54 درصد) ملاحظه شد. بیشترین میزان کلروفیل(84/4 میلی گرم در صد گرم) هم در برگ های لایم کوآت روی پایه سیترنج وجود داشت. تمام پایه ها در جذب ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم و آهن اختلاف زیادی نداشتند اما قابلیت جذب منیزیوم و منگنز در سیتروملو کمتر از سایر پایه ها بود.