بررسی اثرات نانوذرات نقره بر ساختار، عملکرد و غلظت فرم های مختلف هموگلوبین

مواد همیشه در برخورد با یک محیط فیزیولوژیک به سرعت توسط پروتئین ها احاطه می شوند. هموگلوبین یکی از پروتئین های مهم و کارساز خون به شمار می آید. اندرکنش لیگاندها با این ملکول بسیار مهم است و ممکن است تغییراتی در ساختار سوم هموگلوبین ایجاد شود.
در این بررسی از روش های مختلف طیف سنجی شامل مرئی ماورائ بنفش، فلورسانس و دورنگ نمایی حلقوی جهت ارزیابی اندرکنش نانوذرات نقره با پوشش پلی اتیلن گلیکول و هموگلوبین و اثرات آن ها بر ساختار و عملکرد پروتئین استفاده شده است.
نتایج طیف سنجی فلورسانس و طیف سنجی جذبی مرئی ماوراء بنفش نشان داد که ساختار محیط اطراف اسیدآمینه تریپتوفان تغییر کرده و عملکرد فیزیولوژیکی هموگلوبین تحت تاثیر نانو ذرات نقره با پوشش پلی اتیلن گلیکول قرار گرفته است. همچنین اتصال نانوذرات نقره به هموگلوبین باعث برخی تغییرات در شکل فضایی آن و در نتیجه افزایش آبگریزی سطح شده است.
نتایج حاصل نشان می دهد که نانوذرات نقره سبب باز شدگی هموگوبین می گردد. بنابراین نانوذرات نقره سبب سمیت ملکولی و واسرشتگی پروتئین ها می شود.