تاثیر نمایه توده بدنی بر ناتوانی حرکتی زنان سالمند

حفظ سلامتی و توانایی حرکتی افراد سالمند به ویژه زنان از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. ازدیاد نمایه توده بدنی ((Body Mass Index:BMI یکی از عوامل موثر در افزایش فشار های بیومکانیکی وارده بر سیستم های حرکتی بدن است که گاه منجر به ناتوانی های عملکردی می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر BMI بر وجود درد های عضلانی اسکلتی ، میزان ناتوانی حرکتی ودشواری حرکات روزمره در زنان سالمند است.

این مطالعه مقطعی بر روی 140 زن سالمند در دو گروه با BMI بالا(بیش از 25) و نرمال (BMI بین 5/18 تا 9/24) انجام گرفته و در هر گروه 70 نفر شرکت داشتند. در این مطالعه وجود درد عضلانی اسکلتی، میزان دشواری پنج حرکت روزمره و میزان ناتوانی حرکتی با استفاده از پرسشنامه اربرو(OMPQ) Orebro Musculoskeletal Pain Questionnaire مورد ارزیابی قرار گرفت.از آزمون های تی مستقل و از آزمون همبستگی پیرسون به ترتیب برای مقایسه متغیر های بین دو گروه و یافتن ارتباط بین متغیر های مورد بررسی استفاده شد.

میزان فراوانیدرد های عضلانی اسکلتی در گروه با BMI بالا 57 % در گروه با BMI نرمال 13 % تعیین گردید.هم چنین تفاوت های معناداری بین متغیر های BMI (001/0P =)، سابقه درد های عضلانی اسکلتی (001/0 P =)، میزانناتوانی حرکتی (001/0 P =) و میزان دشواری پنج حرکت روزمره (001/0 P =) در دو گروه مورد مطالعه مشاهده شد.به علاوه همبستگی مثبتی بین ازدیاد BMI و وجود درد عضلانی اسکلتی (83/0 r =) ، میزان ناتوانی حرکتی (79/0 r =) و دشواری حرکات روزمره (63/0 r =) به دست آمد.

یافته های حاصل از این مطالعه این واقعیت را نشان داد که افزایش BMI ارتباط معناداری را با درد های عضلانیاسکلتی ، افزایش دشواری حرکات روزمره و ازدیاد ناتوانی های حرکتی در زنان سالمند دارد.