پیش بینی سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانش آموزان بر اساس ابعاد سرشت و منش

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر گرمی بر اساس ابعاد سرشت و منش می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان پسر سال دهم دبیرستان شهر گرمی در سال تحصیلی 95-94 تشکیل داده است. از این جامعه آماری، نمونه ای به تعداد 295 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های سرشت و منش، پرسشنامه سازگاری و پرسشنامه جمعیت شناختی استفاده شد. داده های پژوهش با روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که منش(71/.-) و سرشت(67/.-) با سازگاری نوجوانان رابطه منفی معناداری دارند. هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در مجموع، 54 درصد واریانس مربوط به سازگاری توسط سرشت و منش تبیین می شود. هم چنین ابعاد خودراهبری، همکاری و پشتکار مهم ترین پیش بینی کننده سازگاری نوجوانان بودند. این نتایج تلویحات مهمی در آسیب شناسی مشکلات سازگاری دارد. بر این اساس، متخصصان می توانند از این نتایج برای پیشگیری و درمان مشکلات سازگاری استفاده کنند.