تبیین عوامل موثر بر طراحی بدنه خیابانی مبتنی بر دلالت های زیبایی شناسانه مطالعه موردی: خیابان بهار، منطقه 7 شهرداری تهران

نما و نمای خیابانی به عنوان یکی از ملموس ترین سطوحی که ناظر در شهر با آنها برخورد می کند، واجد جایگاه و اهمیت ویژه ای در طراحی شهری است. بررسی تحولات دهه های اخیر در تکنیک ها و سبک های طراحی نما نشان می دهد، معماری تک بنا فارغ از زمینه ی خیابان می تواند منجر به ایجاد ناهماهنگی، نازیبایی، ادراک نامناسب و بافت زادیی در جداره ی نمای خیابانی شود. بدین ترتیب نمای خیابانی لازم است تا واجد ابعاد مهم طراحی شهری مشتمل بر ابعاد زیبایی شناختی، عملکردی، ادراکی و زیست محیطی باشد. این نوشتار به صورت خاص بر بعد زیبایی شناسی تاکید دارد. بنابراین هدف این پژوهش، شناسایی معیارهای تاثیرگذار بر طراحی نمای خیابانی زیبا، از دید استفاده کنندگان است. این پژوهش یک تحقیق تحلیلی و کاربردی بوده و مبتنی بر روش های کیفی و کمی است. نمونه موردی این پژوهش بررسی بخشی از نمای خیابانی محور بهار بوده که مهم ترین محور ساختاری شهر تهران است. بنابراین به منظور شناسایی معیارهای زیبایی شناسانه تاثیر گذار بر ادراک استفاده کنندگان، پس از تدوین چارچوب مفهومی پژوهش، بر مبنای تکنیک پرسش گری، پرسش نامه ای تنظیم شده و در فضا توزیع و تکمیل شده است. حجم نمونه به منظور دست یابی به ضریب اطمینان 95 درصدی، معادل 180 پرسش نامه بوده است. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که معیارهایی عینی چون: خطوط نما، تناسب، تعادل و معیارهای ذهنی چون تاریخی گری، فرهنگی بودن، بامعنابودن و... بر ادراک زیبایی شناسانه تاثیر دارند.