کاربست آموزه مهدویت در سپهر سیاسی انقلاب اسلامی ایران

اعتقاد به آموزه مهدویت که مکمل اصل امامت در منشور اعتقادی شیعه است صرفا ایستاری ارزشی و اعتقادی محسوب نمی شود بلکه این آموزه در آمیزش با هیجانات اجتماعی و التهابات سیاسی همواره واکنشی انفجاری و تهاجمی از خود نشان می دهد. تاریخ پر تلاطم شیعه، نشان می دهد که آموزه مهدویت همواره با دو خوانش کلی روبرو بوده است؛ نگاه حداقلی و سلبی به این باورداشت رخوت و رکود را در جوامع شیعی رقم زده و قرائت حداکثری و ایجابی آن، روح امید و تکاپو را به جامعه تزریق می کند. توده انقلابیون در جریان انقلاب اسلامی ایران با بازآفرینی و جلوه سازی عینی رهیافت حداکثری آموزه مهدویت، موفق به خلق انقلاب اسلامی در ایران شدند. فرهنگ مهدویت از طریق باورها، رفتارها ونمادهای ایرانیان شیعه به تکوین دینی انقلاب کمک نموده است. این نگارش در پی واکاوی کاربست های آموزه مهدویت در هویت سازی و شکل گیری سامانه سیاسی انقلاب اسلامی ایران است.