مقایسه اثربخشی روش «دیویس» با تلفیق دو روش «دیویس» و «سینا» بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان

اکتساب خواندن یکی از ابزارهای مهم یادگیری زندگی روزمره است. خواندن یکی از روش های عمده کسب معلومات و دانش، و بنیادی ترین حوزه یادگیری، به ویژه در دوره ابتدایی، محسوب می شود؛ بااین حال برخی دانش آموزان با برخورداری از هوش طبیعی، فرصت آموزشی مناسب و نبود اختلالات هیجانی، در خواندن مشکل دارند. این پژوهش باهدف مقایسه میزان اثربخشی روش «دیویس» با تلفیق دو روش «دیویس» و «سینا» بر بهبود عملکرد خواندن دانش آموزان دختر نارساخوان پایه دوم و سوم ابتدایی انجام شد.
این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون برای دو گروه آزمایش بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر نارساخوان پایه دوم و سوم ابتدایی ناحیه یک شهر کرمان تشکیل می دادند که در سال تحصیلی 9 5 -1 3 9 4 مشغول به تحصیل بودند. برای انجام این پژوهش 3 0 نفر از دانش آموزان دختر نارساخوان، از جامعه فوق به شیوه نمونه گیری در دسترس، پس از اجرای آزمون «هوش وکسلر کودکان» و آزمون «خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و مرادی» انتخاب شدند و در دوگروه 1 5 نفری قرار گرفتند. گروه اول با روش «دیویس» و گروه دوم با تلفیق دو روش «دیویس» و «سینا» آموزش دیدند. پس از پایان مداخله، از هردو گروه، آزمون خواندن و نارساخوانی به عمل آمد و نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون «تحلیل کواریانس» بررسی شد.
نتایج «تحلیل کواریانس» نشان داد که میزان اثربخشی تلفیق دو روش «دیویس» و «سینا» موثرتر از روش «دیویس» بوده است (0 ٫ 0 0 1 p<).