اثر درمانی طب سوزنی بر روی بیماری انگشت ماشه ای

هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر درمانی طب سوزنی در درمان بیماران دارای مشکل انگشت ماشه ای بود.
این مطالعه ی بالینی بدون گروه شاهد، در سال های 94-1393 در مرکز پزشکی الزهرای (س) اصفهان بر روی 42 بیمار که با مشکل انگشت ماشه ای به این مرکز مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران بر اساس معاینه و شرح حال انتخاب و به 5 گروه تقسیم شدند. اطلاعات آماری، شدت درد بر اساس Visual analog scale (VAS)، امتیاز بیماری بر اساس جدول نمرات امتیازدهی انگشت ماشه ای (Trigger finger یا TF) و دامنه ی حرکت فعال بدون درد در مفصل Proximal interphalangeal (PIP) تعیین و ثبت شدند. بیماران طی 10 جلسه ی 30 دقیقه ای (یک روز در میان، سه بار در هفته) تحت درمان با طب سوزنی با سوزن 7 × 16/0 میلی متری به روش نقطه یابی Ah shi قرار گرفتند. پی گیری بیماران یک بار بعد از پایان مداخله (بعد از 10 جلسه طب سوزنی) و یک ماه بعد از درمان انجام شد.
بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، 42 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت، 34 بیمار به طور کامل مطالعه را به پایان رساندند. شدت بیماری در 29 نفر (3/85 درصد) IV و در 5 نفر (7/14 درصد) V بود. بعد از درمان، وضعیت شدت انگشت ماشه ای آن ها به طور مشخص تغییر کرد و بهتر از حالت اولیه بود. شدت بیماری 21 بیمار (8/61 درصد) به I، 7 بیمار (6/20 درصد) به IIb و 6 بیمار (6/17 درصد) به III کاهش پیدا کرد. بعد از درمان، از 29 بیمار با شدت IV، 17 نفر به شدت I، 7 نفر به شدت IIb و 5 نفر به شدت III رسیدند. همچنین، از 5 نفر با شدت V، 4 نفر به I و 1 نفر به III کاهش شدت نشان دادند. قبل از درمان، میانگین نمره ی درد 1/2 ± 9/5 بود. بعد از درمان، نمره ی درد گزارش شده در همه ی بیماران، کمتر از حالت اولیه و میانگین کاهش نمره 1/2 ± 6/5 بود. بعد از درمان، میانگین نمره ی درد در بیماران 29/0 ± 46/0 بود. آزمون Paired t نشان می دهد که کاهش نمره ی درد بعد از درمان نسبت به حالت اولیه، از نظر آماری معنی دار بود (001/0 > P). تغییر میانگین دامنه ی حرکتی بدون درد نیز پس از درمان معنی دار بود (001/0 > P)؛ میانگین این تغییر در بیماران تحت مطالعه، برابر 8/13 ± 7/48 بود.
روش های درمانی کمتر تهاجمی و کم عارضه نظیر طب سوزنی، می توانند در درمان التهاب غشای تاندون اطراف تاندون فلکسور موثر باشند.