ارزیابی تنوع گونه های گیاهی در تپه های شنی بعد از گذشت دو دهه از فعالیتهای تثبیت و جنگل کاری (مطالعه موردی: منطقه مگران، شوش)

اکوسیستم های بیابانی به دلیل اثرات منفی بر محیط، به روش های مختلف از جمله جنگل کاری با گونه های غیربومی احیاء می شوند. لذا به منظور ارزیابی این روش ها و با توجه به اهمیت حفظ تنوع زیستی در پایداری بیشتر و چرخه اکولوژیک بهتر، در این مطالعه اثرجنگل کاری با گونه کهور Prosopis juliflora (Sw.) DC. ، را روی تنوع گونه ای در منطقه ای بحرانی از نظر فرسایش بادی در شهرستان شوش واقع در استان خوزستان بررسی کردیم. همچنین تاثیر درصد تاج پوشش گونه کهور پاکستانی بر روی تنوع گونه های گیاهی در این اکوسیستم بررسی شد. بدین منظور دو توده ده هکتاری با تاج پوشش 50-25% و 100-75% برای نمایش بهتر تاثیر تاج پوشش و منطقه شاهد هم به مساحت 10 هکتار و در مجاورت منطقه جنگل کاری شده انتخاب شد. بعد از تعیین تعداد قطعه نمونه مناسب، در هر توده 15 قطعه نمونه برداشت و در این پلات ها تمام گونه های چوبی و علفی شمارش و درصد پوشش آن ها محاسبه شد. نتایج نشان داد که جنگل کاری با گونه کهور باعث کاهش غنای گونه ای شده و تنوع گونه ای را کاهش می دهد. براساس مقایسه شاخص های ارزیابی تنوع زیستی در هر سه منطقه مورد مطالعه مشخص شد که جنگل کاری با تاج پوشش 100-75% بیشترین یکنواختی و منطقه شاهد بیشترین غنای گونه ای را دارد.